Διδάσκοντες: Καθηγήτρια Αθηνά Δημοπούλου, Επίκ. καθηγητής Ανδρέας Χέλμης (αφυπηρετήσας), Επισκέπτης Καθηγητής Δημήτριος Καράμπελας
Εμβάθυνση ζητημάτων του δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου στις έννομες τάξεις της ελληνικής Αρχαιότητας. Μελέτη πρωτότυπων πηγών (φιλολογικά κείμενα, επιγραφές, πάπυροι) της ιστορίας του αρχαίου ελληνικού και ελληνιστικού δικαίου, υπό την οπτική ειδικότερων θεσμών, οι οποίοι διαφέρουν κάθε χρόνο. Ανάμεσα στις ειδικότερες θεματικές περιλαμβάνονται: πλειονότητα δικαίων στον ελλαδικό χώρο· πηγές των αρχαίων ελληνικών δικαίων· προφορικά και γραπτά δίκαια· σχέση δικαίου και θρησκείας· μορφές αρχαίων πολιτευμάτων· χαρακτηριστικοί θεσμοί της πόλεως-κράτους.
Διδάσκοντες: Καθηγήτρια Αθηνά Δημοπούλου, Επίκ. καθηγητής Ανδρέας Χέλμης (αφυπηρετήσας), Επισκέπτης Καθηγητής Δημήτριος Καράμπελας Το μάθημα εστιάζει στις ρωμαϊκές νομικές πηγές, τη γένεση και εξέλιξη της ρωμαϊκής νομικής επιστήμης, το πολίτευμα και θεσμούς της Ρώμης, κατά την περίοδο της Res Publica, της Ηγεμονίας και της Δεσποτείας, καθώς και την κληρονομιά του ρωμαϊκού δικαίου στις σύγχρονες έννομες τάξεις και σε ειδικότερα ζητήματα δικαίου των θεσμών.
(βλέπε Ειδίκευση Φιλοσοφία Δικαίου)
(βλέπε Ειδίκευση Κοινωνιολογία , Επιστήμη & Τεχνολογία )
(βλέπε Ειδίκευση Κοινωνιολογία , Επιστήμη & Τεχνολογία )
Διδάσκοντες: Αναπληρωτής Καθηγητής Γεώργιος Ανδρουτσόπουλος, Ε.ΔΙ.Π. Βασίλειος Τρομπούκης
Αντικείμενο του μαθήματος είναι η μελέτη των διαπλαστικών και διαγνωστικών πηγών του εκκλησιαστικού δίκαιου, τόσο εκκλησιαστικής όσο και πολιτειακής προελεύσεως. Ειδικότερα, στις πρώτες καταλέγονται, ενδεικτικώς, οι ιεροί κανόνες, τα συλλεκτικά έργα, οι αποκρίσεις και τα έγγραφα, οι κανονικές διατάξεις και κανονιστικές αποφάσεις, στις οποίες περιλαμβάνονται ασφαλώς ο Τόμος 1850 και η Πράξη 1928, ενώ στις δεύτερες το Σύνταγμα, οι Νόμοι, το έθιμο κ.λπ. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η θεματική «Τα Μοναστηριακά Τυπικά και οι Εσωτερικοί Κανονισμοί των Μονών ως πηγές του Εκκλησιαστικού Δικαίου».
Διδάσκων: Επίκουρος Καθηγητής Ανδρέας Χέλμης (αφυπηρετήσας)
Συγκρότηση του επιστημονικού κλάδου : ανθρωπολογία και αποικιοκρατία· ανθρωπολογία τού δικαίου (φυσικό δίκαιο, νομικός εξελικτισμός, παραδοσιακά και νεοτερικά δίκαια, νομικός πλουραλισμός)· μεθοδολογία. Διακρίσεις μεταξύ εθνολογίας, εθνογραφίας, λαογραφίας, ανθρωπολογίας. Ιστορία τής ανθρωπολογικής σκέψης: θεωρητικά ρεύματα και σχολές. Οικογένεια και συγγενικές σχέσεις· συστήματα και ορολογία συγγένειας. Πολιτική οργάνωση και συστήματα εξουσίας. Διαχείριση και επίλυση διαφορών· θρησκεία και τελετουργίες. Δώρο και ανταλλαγή. Γη και συστήματα γαιοκτησίας· εκμετάλλευση γαιών.
Διδάσκοντες: Αναπληρωτής Καθηγητής Γεώργιος Ανδρουτσόπουλος, Ε.ΔΙ.Π. Βασίλειος Τρομπούκης
Η διαπλοκή δύο δικαίων είναι ένα θέμα, ούτως ή άλλως, ιδιαιτέρως ενδιαφέρον, πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για δύο δικαιϊκά συστήματα από τη φύση τους τελείως διαφορετικά μεταξύ τους, όπως στην περίπτωση του δικαίου της Πολιτείας και εκείνου της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Έτσι, το μάθημα προσεγγίζει ερμηνευτικώς τη διαπάλη πολιτειακών νόμων και εκκλησιαστικών κανόνων, η οποία οφείλεται στο γεγονός ότι Πολιτεία και Εκκλησία διαθέτουν πρωτογενή κανονιστική δύναμη. Η διαφορά έγκειται στο εύρος της δεσμευτικότητας των κανόνων που εκδίδει εκάστη εξ αυτών, καθώς οι νόμοι της Πολιτείας δεσμεύουν όλους του κοινωνούς, ενώ οι κανόνες της Εκκλησίας απευθύνονται μόνο στους πιστούς. Τα πεδία, στα οποία, ενδεικτικώς, εντοπίζεται αυτή η διαπάλη είναι: α) η συνταγματική κατοχύρωση των ιερών κανόνων, β) ο Τόμος του 1850 και η Πράξη του 1928, γ) το μεταθετό και η διαθεσιμότητα των Μητροπολιτών, δ) το όριο ηλικίας των Αρχιερέων, ε) η εκκλησιαστική δικαιοσύνη, στ) τα ατομικά δικαιώματα και το εσωτερικό δίκαιο της Εκκλησίας, ζ) η Εκκλησία ως νομικό πρόσωπο και ως θεοΐδρυτος οργανισμός, η) η αποτέφρωση των νεκρών κ.λπ